ای شعر نگفته بی صدا منتظرم
مثل نفسی و بی هوا منتظرم
مردم از گریه گریزانند و
من نُه ماه است گریه را منتظرم

مردم به من مجال سخن قرض می دهید؟
لالم ، به من زبان و دهن قرض می دهید؟

حرف حساب مانده چنان بغض در گلو
یک لحظه دل نه ، گوش به من قرض می دهید؟

وقتی که منع گشتم از آواز ، خر شدم
حالا به من دو متر چمن قرض می دهید؟

افتاده ام به خاک پس از جنگ بادها
من پرچمم ، به بنده وطن قرض می دهید؟

پاسخ اگر که نه ست از این خاک می روم
حداقل بلیت تِرَن قرض می دهید؟

یا نه .. خودم برای سفر قرص می خورم
لطفا فقط دو متر کفن قرض می دهید؟

" تو جان بخواه " از همه این را شنیده ام
من مرده ام؛ به روح بدن قرض می دهید؟

***
اشعار من عصاره ی یک روح خسته است
من روح خویش را به شما قرض می دهم ..

رفتار هر ستاره شبیه اشاره است
بند نقاب ماه هم انگار پاره است
امشب ستارگان همه دور مدینه اند 
آیا مدینه کعبه ی حج ستاره است؟

مبهوت مانده اند تمام پرندگان
از ازدحام بال اهالیّ لامکان
از بس فرشته از ملکوت آمده زمین
امشب شده ست یک طرفه راه آسمان

دست درخت ها همگی ربّنای سبز
پوشیده است شهر مدینه ردای سبز
کوچه به کوچه خانه ی آل رسول را
پرسیده تا رسیده به یثرب هُمای سبز

نوزاد چون گریست به پا خاست همهمه
خنده نشاند گریه ی او بر لب همه
آن لحظه شد محمدِ اَبتَر پدربزرگ
این وعده ی خداست و فرزند فاطمه

ای نورسیده ای که فدای تو جان من
ریحانه ی رسول خدا سرور ِ عَدَن
هر جا پدر برای پسر نام می نَهَد
تو آمدی و نام علی شد ابالحسن

میلاد کریم اهل بیت

امام حسن مجتبی ( علیه السلام )

مبارک باد

 آفتابگردان خانه ام
روزهای ابری هم 
                     باز می شود..
خدا حفظت کند !

عمر را
صرف مروارید شدن کردم
تو کنار دریا
صدف خالی
              جمع می کنی..

اشک آور که زدند
خواهرم وضوی اشک ساخت
و پدرم
        برای اولین بار 
                           گریست

باتوم ها که بالا آمد
مادرم جیغ زد: یا زهرا
                           و پهلویش را گرفت

برادرم
سربند سبزش را 
                   به زخم کسی بست
هر دو را گرفتند
                   سرنوشت علویان
                                        همیشه زندان بوده است

مردم 
      " علی اکبرشان " را 
                                 به میدان فرستاده بودند
                                شمرها
                                رجز می خواندند

درها را
         به روی مسلمانان بستند؛
                                    خدا
         دوباره سوره علق خواند:
ارأیت الذی ینهی عبدا اذا صلی*

ایرانیان
          خیابان را
                     سجاده کردند

صدا و سیما
               اعلام کرد:
                            " در پی جلوگیری رژیم صهیونیستی از ورود نمازگزارن به قدس، فلسطینیان نماز جمعه را پشت درهای قدس اقامه کردند."
______________________________________________________
*آیا آنکه بنده ای را از نماز باز می داشت، دیدی "سوره علق آیات 9 و 10"

 پسرم قانون فقط واسّه کتابه پسرم
کتابَم هیزم آتیش کبابه پسرم

تُو کتاب نوشته که قانون مقدّسه ولی
بعضی از نوشته ها نقش ِ رو آبه پسرم

تُو کتاب نوشته که دروغگو دشمن خداس
در عمل دروغگوه عالیجنابه پسرم

تُو کتاب نوشته قابیل بده اما تُو عمل
می بینی کشتن آدما ثوابه پسرم

تُو کتاب مهم اینه که روسری خونی نشه
ولی گاه مرگ ناشی از نوع ِ حجابه پسرم

گول لبخند رئیسا رو نخور، این اداها
واسه ما نیست؛ واسه خوش تیپی قابه پسرم

می دونی خنده چرا از لبشون پاک نمی شه
واسه اینکه ثابته ؛ مال نقابه پسرم

بد زمونه ای به دنیا اومدی جان پدر
خس و خاشاک باشی زندگیت عذابه پسرم

اگه سبز تو سیا شد، پسرم غصه نخور
اینجا صندوقا – چه می شه کرد – خرابه پسرم

اَلَکی شناسنامه سیا نکن اونجایی که
انتخابات واسه یک جور انتصابه پسرم

دین شده بازی دست ظالما ؛ شک ندارم
حضرت مهدی الان پا به رکابه پسرم

شبا منتظر نمون ؛ این ترانه تموم بشه
بابا چند شبی باید اوین بخوابه پسرم

بعد التحریر:
* دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم .. " سعدی شیرازی"
کامنت های بعضی از دوستان طوری ست که انگار به خاطر دوست داشتن و هواداری از نامزدی خاص مرا گناهکار، مجرم و حتی ضد انقلاب می دانند. سووال من این است که اگر موسوی، کروبی و رضایی آدم های نادرستی هستند که هواداری از آنها جرم است ؛ بنابراین شورای نگهبان بزرگترین خائن به جمهوری اسلامی است که این صلاحیت این سه جنایتکار را تایید کرده و اجازه داد که مردم آنها را دوست داشته باشند. از همان اول اینها را رد صلاحیت می کرد تا ما هم مثل رژیم سابق عراق و رژیم کنونی مصر انتخابات تک نامزدی داشته باشیم و فقط هر چهار سال یک بار برای تاکید بر ریاست جمهوری شخص مدنظر شورای نگهبان به او رای آری می دادیم.

* در میخانه گشایید به رویم شب و روز ... که من از مسجد و از میکده بیزار شدم " امام خمینی "
بعضی از دوستان که سابقا شعرهای مذهبی زیادی از من خوانده اند در کمال تعجب برای من کامنت گذاشته اند که آقای پرسا شما دیگه چرا؟‏ سووال من این است کی می خواهیم باور کنیم طرفداران موسوی فقط جوانان آزادی طلب یا هواداران فضای باز اجتماعی نیستند بلکه بسیاری از مومنان،‏ رزمندگان،‏ جانبازان و پیروان راه امام و شهدا نیز هواخواه یار امام هستند.

* خیلی از حرف و حدیث ها هست که متاسفانه نمی توانم به قلم بیاورم اما از دوستان طرفدار آقای احمدی نژاد خواهش می کنم از چند خط نوشته هواداران سرخورده ی سایر نامزدها اینقدر به خشم نیایند و از جنگ سایبری و مجازات جرایم اینترنتی و تعطیلی مطبوعات و بازداشت روزنامه نگاران دست بکشند. اگر فکر آبروی ریخته ی نظام نیستند، فکر دین خدا باشند که این روزها خیلی ها از آن دست کشیده یا دلسرد شده اند.
..
این روزها من هم مثل خیلی سرخورده های دیگر این بیت صائب تبریزی را زیرلب زمزمه می کنم:

ما از این هستی ده روزه به جان آمده ایم
وای بر خضر که زندانی عمر ابد است ..

عالم همه درد و ماتم و فریاد است

انگار عزای همه ی اجداد است

یک مرگ وَ این همه یتیمی افسوس

امروز مگر چارده خرداد است ؟..

این هم یک رباعی به مناسبت روز مبارزه با دخانیات

ای کاش که در دست تو خودکار شوم

یا اینکه در آغوش تو گیتار شوم

دور از تو به هر نفس کمی سوخته ام

ای کاش که بر لب تو سیگار شوم !

 نه از پی اجر و نه برای حسنات

نه شادی اموات و نه تمدید حیات

حاجت به بهانه نیست تو فکر بکن

برق آمده است ! بر محمد صلوات !!

بعدالتحریر:

 گزارشی که از جشنواره بالی برای پرواز تهیه کردم علاوه بر مجله شعر در سایت سوره مهر نیز بازتاب داشته است:

بالی برای پرواز